فدراسیون هم برای این پیشرفت قدم برداشته و مطالعه داشته است. در ادامه صحبت های رئیس فدراسیون سوارکاری را می خوانید.
در زمینه ژنتیک و اصلاح نژاد وضعیت اسب های ترکمن و اسب های ایرانی را چطور می بینید؟
ظرفیت های لازم در بعضی از اسب های ایران وجود دارد و خصایص منحصر به فردی دارند که اگر روی آن ها کار علمی انجام شود نتیجه خواهیم گرفت که خوشبختانه کارهایی را با همکاری وزارت جهاد کشاورزی و مرکز اصلاح نژاد شروع کرده ایم. باید پی ببریم که دقیقاً ارزش اسب های بومی کشورمان چه هست و اسب های ایرانی در چه نوع کاربری می توانند موفقیت بیشتری کسب کنند.
اسب ترکمن یکی از اسب هایی است که قدرت پریدن مناسبی دارد، در جشنواره های زیبایی حرف های زیادی در دنیا می زند و البته استقامت بسیار منحصر به فردی هم دارد.باید تیره های اسب های ترکمن را مورد شناسایی قرار داد و جمعیتش را بیشتر کرد.
یک دوره آموزش داوری برای اسب ترکمن  تبیین کردیم که امیدوارم تا آخر سال از بین جوانان با استعداد مناطق مختلف، تعدادی را انتخاب کنیم و آن ها بعد از دوره آموزش چند ماهه به عنوان کمک داور کنار داوران استفاده شوند تا در زمینه داوران جوان مستقل شویم.
آیا استانی را می توان به عنوان قطب اسب اصیل ترکمن در ایران معرفی کرد؟
در خراسان شمالی این ظرفیت وجود دارد ولی بعضی از دوستان حرف هایی می زنند که هدف شان مطرح کرن خودشان و یا تعاونی شان است که باید کم شود و از بین رود.متاسفانه هر وقت بخش خصوصی وارد کار می شود تعدادی در مقابلش قرار دارند.
در این دو سال تلاش کردیم با تعاونی هایی که به طور اسمی در خراسان شمالی وجود دارند همکاری داشته باشیم ولی خیلی انحصار طلبی و تمامیت خواهی وجود دارد.
تعاونی های تولید و پرورش اسب باید مورد حمایت قرار بگیرند ولی چند شرط دارد؛ اول هویت صوری نداشته باشند، دوم حسن سابقه داشته باشد و  اگر مردم معترض به عملکردشان هستند، باید پاسخگو باشند.
جالب است که اساس نامه ای که در بعضی از تعاونی ها نوشته شده است با اساس نامه فدراسیون در تضاد است.
از وزارت تعاون درخواست کردم که مجامع عمومی تعاونی هایی که در استان وجود دارد برگزار شود تا ما و دوستان تعاون برای پاسخگویی به مجامع برویم.
چند اسب از تبارهای مختلف در ایران وجود دارد؟
بیش از 17 هزار و 800 راس اسب با شناسنامه ورزشی ثبت شده است که از این تعداد حدود 7 هزار رأس اسب عرب هستند. پنجمین کشوری هستیم که اسب عرب را در دنیا پرورش می دهیم و سالی دو هزار اسب هم تولید می شود. بیش از 2 هزار اسب ترکمن را ثبت کرده ایم و بقیه هم اسب های دو خون، اسب های پرشی و اسب های درشو، کرد و کاسپین و  دیگر اسب ها هستند.