گفتگو با دکتر فرهاد رییسی، رییس کمیته استقامت فدراسیون سوارکاری از سواری استقامت بیشتر بدانیم

به گزارش روابط عمومی فدراسیون سوارکاری پیوند انسان با اسب از هزاران سال پیش تا به امروز ادامه داشته است. اسب ها در گذشته ها جزئی از فرایند ارتباطات بودند تا بدین وسیله انسانها را به یکدیگر پیوند دهند. با گذشت زمان اسب ها به وسیله ای برای مسابقه بدل شدند و به تدریج پیوند انسان و اسب بیش از گذشته ها محکم شد. با گذشت سالها سوارکاری به رشته ای ورزشی بدل شد در حال حاضر سوارکاری یکی از رشته هایی است که در کشور ما علاقمندان خاص خود را دارد و مسابقات این رشته نیز در حال برگزاری است. اما علیرغم سابقه این رشته در کشور، همچنان از کمبودها و بی توجهی هایی رنج می برد و کمتر علاقمند ورزشی است که با «زیر و بم» های این رشته به خوبی آشنا باشد. یکی از رشته های زیر مجموعه سوارکاری، سوارکاری استقامت است که کشور ما پتانسیل های خوبی هم در زمینه سوارکار و هم در بخش اسب دارد. با دکتر فرهاد رئیسی، رییس کمیته استقامت درباره فعالیتهای این کمیته، برگزاری مسابقات، و آینده این رشته به گفتگو نشستیم.

**************************************************

س: سوارکاری در بخش استقامت به چه پیش شرط هایی احتیاج دارد؟

ج: مثل هر یک از رشته های دیگر سوارکاری آشنایی با اسب و سوارکاری، سپس آشنایی با قوانین این رشته.

س: چه نوعی اسبی برای این رشته مناسب است؟

ج: طبق قوانین جالب است بدانید برخلاف دیگر رشته های سوارکاری هر یک از خانواده تک شخصی ها می توانند در رشته استقامت شرکت کنند. ممکن است در اغلب مسابقات از اسب استفاده می شد و نتایج نشان داده در این بین اسب عرب گزینه بسیار مناسبی است.

س: مختصری در مورد مسابقات استقامت بفرمایید.

ج: مسابقات استقامت به دو بخش مسافت کوتاه (80 کیلومتر) یا به اصطلاح کوالیفای و مسابقات مسافت بلند (از 80 کیلومتر به بالا) مسابقات جدی استقامت تقسیم بندی می شوند، که در مسابقات مسافت کوتاه محدودیت سرعت وجود دارد. هر مسابقه از فازهایی (مسافت هایی) تشکیل شده و بین هر فاز یک زمان بازدید دامپزشکی اسب و یک زمان استراحت اجباری وجود دارد.

س: مسابقات استقامت به غیر از تفاوت طول مسیر چه ویژگی های دیگری دارد؟

ج: به نظرم کنترل های شدید و جدی دامپزشکی روی سلامت اسبها در قبل، حین و پایان مسابقه، مثلا در مسابقات پرش یا کورس یا درساژ بعد از اتمام مسابقه اسبها چک نمی شوند.

س: به نظر شما جذابیت های سواری استقامت چیست؟

ج: شاید اولین جذابیت ن طبیعی بودن مسیر مسابقه و در چالش بودن با طبیعت و تا حدودی موانعش اعم از شب، برکه، نوع زمین و … همینطور امکان حضور خانوادگی در مسابقه و امکان کمپینگ …

س: در این رشته آسیبی هم متوجه اسب هست؟

ج: هیچ ورزش حرفه ای بدون آسیب نیست در سوارکاری هم همینطور و تازه آسیب هم می تواند برای سوارکار و هم اسب باشد. بقیه حوادث که خب گاهی از کنترل خارج است حفظ سلامت اسب سرلوحه فدراسیون جهانی سوارکاری و فدراسیون های ملی است که این امر توسط کادر فنی و خصوصا دامپزشکان کنترل می شود. کنترل های دامپزشکی در استقامت از رشته های دیگر مثل کورس، پرش و درساژ بسیار شدیدتر است بخاطر اینکه، به غیر از اندامهای حرکتی موارد متابولیکی اسب هم به دقت تحت کنترل دامپزشکان می باشد.

س: اگر اسبی با مشکل مواجه شود می تواند داروی تزریقی استفاده کند؟

ج: طبق قوانین با شروع رویداد کسی حق تزریق به اسب را ندارد. لیکن اگر لازم شود (طبق نظر دامپزشکان رویداد)، باید این کار در محوطه کلینیک انجام شود و تا حصول اطمینان از بازیابی سلامتی اسب حق جابجایی آنرا ندارند. البته که چنین اسبی حتی اگر خط پایان را هم عبور کرده باشد از مسابقه حذف می شود.

س: با توجه به صحبت های شما سوارکار در بخش استقامت بایستی بتواند مدیریت زمان را به خوبی انجام دهد.

ج: دقیقا درست می فرمایید. مدیریت زمان و چگونگی برنامه ریزی حرکتی اسب (قدم، یورتمه، چهار نعل و یا حتی گاهی پیاده شدن از اسب …) از موارد مهمی است که یک سوارکار استقامت باید بلد باشد.

س: چه استان هایی در بخش سوارکاری استقامت فعال هستند؟

ج: استانهای لرستان، کردستان، اصفهان، فارس، بوشهر، خوزستان، کرمان، یزد و به تازگی هم استانهای البرز، آذربایجان شرقی، خراسان، گیلان و مازندران هم فعالیت های خوبی را آغاز کرده اند.

س: با توجه به قیمت اسب و هزینه های نگهداری آیا امکان حضور در رشته استقامت برای همه هست؟

ج: علیرغم اینکه اسب استقامتی طراز FEI مثل دیگر رشته ها قیمت بالایی دارد لیکن خوشبختانه انتخاب یک اسب مناسب استقامت (از آنجاییکه نژادهای خاص و ژنتیک طراحی شده برای درساژ، کورس یا پرش و امکانات سخت افزاری مورد نیاز در آن رشته ها در اینجا خیل مطرح نیست) مثلا یک نریان عرب یا یک اسب بومی مناسب  و رسیدگی به آن شاید به آن اندازه هزینه بر نباشد. البته که باید در نظر گرفت هر ورزش قهرمانی بالاخره هزینه خودش را دارد مگر شنا، فوتبال و … ندارد؟ و باز خوشبختانه برعکس خیلی از رشته ها این هزینه ها را در سوارکاری مردم (اسپانسرها و مالکان) متحمل می شوند ه دولت، پس باید حمایت شوند. به اعتقاد من هر اسب ورزشی و هر باشگاه (باشگاه سوارکاری) یک هسته اشتغال زایی است آن هم به بهترین روش یعنی از راه پرداختن به ورزش.

س: بیماری های مشترکی بین انسان و اسب وجود دارد؟

ج: بله بین انسان و حیوانات مختلف بیماریهای مشترک وجود دارد که البته با دانش افزونی بیشتر عمدتا قابل کنترل و پیشگیری است. لیکن با قاطعیت به شما می گویم این ریسک در مورد اسب از بسیاری دیگر از حیوانات برای انسان کمتر است.